Er zijn mensen die zich netjes aan de regeltjes houden. Zij geven aan dat ze medicatie gebruiken als onderdeel van de behandeling van de bij hen gediagnostiseerde ADHD. En die eerlijkheid kost deze mensen met ADHD, die deel willen nemen aan het verkeer, veel geld. Zij moeten namelijk ineens veel meer gaan betalen dan een persoon die niet weet dat hij ADHD heeft of iemand die het niet netjes heeft opgegeven.
Let op. Hoe druk je iemand met ADHD in een hokje? Heel simpel. Zeg tegen iemand die sinds twee jaar de diagnose ADHD heeft en al tien jaar zijn rijbewijs; betalen jij. Ben je erg vooruit gegaan sinds je diagnose? Leuk. Rijd je beter met medicatie? Telt niet mee. Je hebt de diagnose ADHD, dus je bent een gevaar op de weg. Niet zeuren. En dat je al jaren je maximale no-claim hebt en in heel je leven maar drie verkeersboetes hebt gekregen doet ook even niet ter zake.
Belachelijk verhaal, maar toch is dit lange tijd de realiteit geweest. Iedere drie jaar moesten mensen met de diagnose ADHD meer dan 200 euro betalen voor een gesprekje van een kwartier. Dit werd een herkeuring genoemd. Een duur woord voor een praatkwartiertje waar totaal niet werd ingegaan op rijervaring, eventuele ongevallen en snelheidsovertredingen.
Mensen met ADHD rijden over het algemeen, niet allemaal dus, inderdaad slechter dan mensen zonder ADHD. Dat blijkt uit verschillende studies, onder andere van Barkley. Ze maken bijvoorbeeld meer ongelukken, hebben meer verkeersboetes en zitten vaker onder invloed achter het stuur. Echter mét medicatie rijden ze over het algemeen juist beter. En daarom was het ook zo raar dat de keuring alleen mensen betrof die medicatie gebruiken.
Pure geldklopperij dus. En hoeveel mensen met ADHD zouden er op de weg rijden, die de diagnose niet zwart op wit hebben staan? Daarbij kunnen mensen zonder ADHD ook van alles hebben waardoor ze niet goed kunnen rijden. En wat dacht je van al die druggebruikers, alcoholisten en mensen die wat dan ook gebruiken? Die mogen wel gewoon autorijden?
Onder bepaalde omstandigheden kan ik me dus best voorstellen dat onbehandelde ADHD tot gevaarlijke situaties kan leiden. Maar dat geldt ook voor mensen met slechte ogen, oude mensen en mensen met andere risicovolle eigenschappen. Als je het zo bekijkt moet je in beginsel iedereen gaan keuren en niet alleen bij mensen met ADHD een sticker op het voorhoofd plakken.
Maar gelukkig lijkt het gedaan te zijn met deze onzin. De Tweede Kamer gaf minister Melanie Schultz deze week de opdracht de keuringen voor deze groep mensen per direct af te schaffen. De driejaarlijkse keuring kost mensen met de diagnose ADHD namelijk, onnodig, bakken met geld. De minister moet nu onder meer het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen opdragen de keuringen niet meer uit te voeren. Eigenlijk wilde Schultz een advies van de Gezondheidsraad afwachten, voordat ze een besluit zou nemen over de driejaarlijkse keuringen. Want ze wilde niet samen met de Kamer verantwoordelijk zijn voor ongelukken die zouden gebeuren zonder dat ze het advies van de Gezondheidsraad zou hebben afgewacht.
Maar misschien had Schultz juist veel eerder in gesprek moeten gaan met een specialist. Een specialist had haar namelijk goed uit kunnen leggen hoe ADHD in elkaar steekt. Het zou handiger zijn geweest als de overheid en het CBR eerder hadden geluisterd naar mensen die er onderzoek naar hebben gedaan en er voor hebben geleerd.
Gelukkig kunnen de mensen met ADHD die dagelijks met de auto van A naar B willen rijden vanaf nu weer opgelucht ademhalen. De verplichte keuring is namelijk voltooid verleden tijd. Iedereen wordt vanaf nu weer op dezelfde manier gekeurd, namelijk door middel van het rijexamen. En zo hoort het ook. Dus mensen, de tank volgooien en gassen maar!
02/07/2012
adhdnetwerk.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten