In Canada is een rapport verschenen over gebruik van medicijnen zoals Ritalin of modenafil die geslikt worden door kinderen met adhd, maar ook steeds vaker door gezonde kinderen om hun schoolprestaties te verbeteren. De schrijvers van het rapport vinden dat dat niet de bedoeling is. Het betreft immers medicijnen die uitsluitend op recept verkrijgbaar zijn. Maar wanneer was de laatste keer dat een rapport iets heeft opgelost bij het oplossen van een probleem?
In het Canadese rapport staat dat het niet mag omdat het gaat om gebruik van middelen die bijwerkingen hebben voor gezonde mensen. Dat betekent dus dat de potentiële nadelen groter zijn dan de gedroomde voordelen. Bovendien is de zorg een publiek systeem en betekent het voorschrijven van deze middelen onjuist gebruik daarvan.
Het lijkt een theoretische discussie, want officieel kan het niet en mag het niet, maar de werkelijkheid is meestal anders. In het rapport staat dat op Canadese universiteiten 1 tot 11 procent van de studenten deze middelen slikt voor betere studieresultaten. 1 of 11? Ze weten er dus gewoon weinig van. Niet vreemd bij gebruik dat eigenlijk niet mag.
Wie weet er misschien wel iets over? In mei 2008 publiceerde het wetenschappelijk tijdschrift Nature de resultaten van een on-line vragenlijst waaruit bleek dat één op de vijf lezers middelen slikt om de hersenwerking te verbeteren. Het ging in 62% van de gevallen om methylfenidaat (Ritalin) en in 44% van de gevallen om modafinil.
Over de situatie in Nederland weten we niets. Wat we niet onderzoeken bestaat niet en dan hoeven we ons er ook geen zorgen over te maken. Wat moeten wij gewone mensen hier echter van vinden? Als wetenschappers het al gebruiken, waarom studenten dan niet? En misschien ook schoolkinderen? Die middelen bestaan en ze helpen blijkbaar bij het concentreren. Daardoor verbeteren de schoolprestaties. Futurelab, een Britse denktank op het gebied van onderwijs, vindt daarom zelfs dat de overheid het gebruik van zulke middelen door arme kinderen moet subsidiëren. Iedereen van een zesje naar een zeven?
Bron: www.joop.nl
Ivan Wolffers is Hoogleraar Gezondheidszorg en Cultuur en schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.
Ivan Wolffers is Hoogleraar Gezondheidszorg en Cultuur en schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten