TERUG NAAR DE MIDDELEEUWEN

Door: Suzan Otten-Pablos

Minister Schippers (VWS) bezuinigt. Tenminste, dat denkt ze. Het kabinet wil bijna zeshonderd miljoen euro minder uitgeven aan psychiatrische zorg. De ombuigingsmaatregelen betreffen onder andere de invoering van de eigen bijdrage. Schippers hoopt op deze manier dat patiënten minder snel zullen worden doorgestuurd naar de psychiater. Eigenlijk is dit idee natuurlijk net zo gek als blindedarmpatiënten minder snel doorsturen naar de chirurg.

Zonder er nu verder dramatisch over te doen, de bezuinigingen in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) zijn wel een beetje dom. Ook laten sommige politici zich nogal onwetend uit over mensen met een onzichtbare handicap; de psychiatrische patiënten. En Schippers beweert zelfs dat psychiatrische problemen ook prima op te lossen zijn door een goed gesprek te hebben met de buurman.

Maar de bezuinigingen gaan verder dan de eigen bijdrage. Neem de kinder- en jeugdpsychiatrie.
Het kabinet wil dit bij de gemeenten onderbrengen in de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). De kinderpsychiatrie wordt dan uit de verzekerde zorg gehaald.
Verwijzing kan alleen als daar geld voor is in de gemeentekas en een gemeenteambtenaar zal
moeten beoordelen of een kind naar de kinderpsychiater mag.

Verder zullen zorgverzekeraars in contracten bepalen dat de meeste zorg door de vrijgevestigde psychiater zelf geleverd zal moeten worden. Heel krom. Deze psychiaters werden in het verleden beschouwd als eenpit-neuzelaars en moesten in groepsverband gaan samenwerken. En nu er mooie samenwerkingspraktijken zijn, waar systeempsychiatrie wordt toegepast, mag het ineens niet meer. En dus gaan we eigenlijk weer terug naar de middeleeuwen.

Diagnostiek is niet het invullen van een lijstje. Systeemproblemen horen bij een kinderpsychiatrische diagnose, maar een systeembehandeling door een kinderpsychiater is binnenkort voltooid verleden tijd. Psychiaters zullen weer als eenpitter in een kamertje moeten gaan werken. Zonder tijd voor overleg met scholen en zonder aandacht voor de organisatie- en proceskant van de behandeling.

Dus zoon heeft pech dat hij druk is door zijn ADHD. En dochter moet ook niet moeilijk doen over
haar concentratieproblemen. En laat moeder, ik dus, ook maar gewoon druk en chaotisch zijn.
Niet zeuren. De onthande schooljuf heeft trouwens ook pech, oma levert maar fijn kritiek en de buren blijven maar lekker boos. De systeemproblemen die horen bij ADHD zijn nou eenmaal een modeverschijnsel en veel te duur.

Maar helaas. Goedkoop is duurkoop. Domweg bezuinigen alsof het om broodjes kroket gaat,
zal nooit werken binnen de GGZ. Men lijkt niet te beseffen dat het bezuinigen op zelfstandig gevestigde kinderpsychiaters de zorg alleen maar minder efficiënt en duurder maakt.
Erg, want door de bezuinigingsmaatregelen zullen er zelfs meerdere grote zelfstandige kinderpsychiatrische praktijken in Nederland gaan verdwijnen.

De politiek zwalkt tussen ideologie en keiharde bezuinigingen. Het verwachte gevolg is grote schade voor kinderen met een kinderpsychiatrische aandoening. Maar ook ouders, docenten, begeleiders en veel meer maatschappelijke zaken, die niet meer kunnen worden aangestuurd zullen hierdoor veel schade oplopen.

We mogen dus wel vast gaan beginnen om de buurman goed op te leiden. Hij zal straks namelijk een groot deel van de complexe kinderpsychiatrische zorg uit moeten gaan voeren. Want die psychiaters zijn toch eigenlijk maar schurkjes die teveel omzet maken. Ze krijgen bovendien cadeautjes van de farmacie om pillen te pushen, voor een aandoening als ADHD, die eigenlijk veel beter reageert op een fruitdieet.

07/11/11
http://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=481&idn=76